Fitzgerald Kusz, Foto:  Kusz

Neue Gedichte vom Karl-Bröger-Medaillen-Preisträger Fitzgerald Kusz

nachkrieg 1

des hefdlä mid däi banzä
wou feiä schbeiä
dessi fiärä bfeffäminzschdänglä
vo emm boum eidauschd hou

heimli houis oogschaud
in meim väschdegg
dass mi mei vaddä
ned däwischd

allers wos mid schäißn
zu dou ghabd houd
woä verboten
nach dem välornä gräich

nachkrieg 2

hä lehrä
däziehlns uns mall
däi schäinä gschichd
däi schäinä gschichd
vom gräich
wäis gschossn hamm
im schidzngroom
aff däi bäisn
bäisn feind
däziehlns uns mall
vo iäm luuch
des wos dou hamm
im kubf
vo derä bäisn kugl
vom bäisn feind
däi gschichd
däi is su schäi
hä lehrä
soongs doch mall
wenn kummd denn ball
wenn kummd denn ball
dä nächsde gräich

des

des gibds ned
des glabbsd ned
des derf ned woä saa
des gäihd ned in mein kubf nei
des lässd mä kann rouh
des houi kummä säing
des hammä edz dävoo
des kummd aff uns zou
des kammä ned aufhaldn
des kummd unvähoffd
des bläihd uns
des is aff amall dou

gräich

bildä rund um di uä
bräsidendn wou ass fliichä schdeing
und ibä roude debbich laafm
menschn vuä ihre eigschderzdn heisä
nach emm rakedneinschlooch
feiä wou ned aufhörn zum brennä
menschn wou in der gräißdn käld
im freiä ibänachdn mäin
hungende kindä mid grouße aung
doude selbsdmoddaddndädä
bolidikä wou in kameras grinsn
bildä laafm amok
rund um di uä:
wäi gräichinn blouß
däi bildä widdä lous?

 Mit freundlicher Genehmigung des Autors.

© ars vivendi Verlag